Test PAPP-A

Diagnostyka prenatalna pierwszego trymestru (w tym TEST PAPP-A) ma na celu wytypowanie pacjentek wysokiego ryzyka wystąpienia wad genetycznych oraz wykrycie wad anatomicznych u płodu.

Pomimo powszechnego przekonania, że problem dotyczy kobiet starszych, większość chorych dzieci rodzą kobiety przed ukończeniem 35 roku życia, gdyż to one statystycznie częściej zachodzą w ciążę.

Wykonując test na podstawie badania ultrasonograficznego i oceny próbki krwi matki (białko PAPP-A i beta-hCG – test podwójny) można oszacować ryzyko najczęstszych zaburzeń chromosomalnych, to jest zespołu Downa, Edwardsa, czy też Patau’a. Choroby te polegają na obecności dodatkowego, czyli trzeciego chromosomu, stąd nazwa trisomia. W przypadku powyższych chorób dotyczy to odpowiednio 21,18 lub 13 pary chromosomów.

Najlepszym momentem do pobrania krwi do badań biochemicznych jest 10 – 11 tydzień, a do badania ultrasonograficznego skończone 12-13 tygodni ciąży.